Maestro i Manufaktura
Początek lat dziewięćdziesiątych. Poszukiwanie pomysłu na sposób życia, pracy. Kolejny rejs zawodowy, morze Północne. Jeden z przebiegów zatrzymuje Zbyszka w Hamburgu na jakiś czas, tam spotyka Marco.
Włochy, mała miejscowość na południu, rodzinna kawiarnia z wytwórnią na zapleczu, zapach śmietany, wanilii i świeżo mielonej kawy. Codziennie ten sam rytuał, Marco rano odbiera kanki z mlekiem, śmietaną, przygotowuje dodatki smakowe. Nastawia mieszankę, która dojrzewa powoli i finalnie stanowi o wyjątkowości lodów.
Po kolejnej rozmowie decyzja; Marco sprzedaje Zbyszkowi sprzęt i jedzie do Świnoujścia uczyć Polaka rodzinnej włoskiej receptury. Przez dwa tygodnie testują produkty i ćwiczą cykl produkcji. Maestro wyjeżdża, reszta w rękach świeżo namaszczonego rzemieślnika.
Najważniejszymi zasadami w produkcji stają się naturalność i prostota. Receptura zgodna z tradycją, nieprzetworzone chemicznie składniki, osobisty wkład i rzemieślnicze wykonanie.
Po kilku miesiącach zbierania doświadczenia Zbyszek decyduje się na otwarcie kawiarni. Nadarza się okazja, w jednym z wejść promenadowych na plażę ktoś chce pozbyć się lokalu. Decyzja, zamiana mieszkania na kawiarnię. Mały remont, więcej światła, dobra muzyka, kilka sprzętów. Wieść się szybko roznosi, w mieście można zjeść prawdziwe lody. Keja działa przez 18 lat.
Najpierw przychodziły dzieci z rodzicami podczas spacerów, potem dzieci przychodziły na wieczorne posiadówki i imprezy, a z czasem dzieci zaczęły przyprowadzać swoje dzieci. W Keji można było nawet potańczyć, w wakacje kawiarnia działała do wschodu słońca. Po sezonie rozpalany był kominek i można było do lodów zamówić ciepłą szarlotkę z grzanym winem. Grał jazz, lata mijały.
W końcu miasto sprzedało wejście na plażę. Keja została zamknięta. Co dalej z historią, legendą i pytaniami ludzi na ulicach: „Panie Zbyszku gdzie można zjeść lody?”
Trzeba stworzyć markę. Dzięki niej Maestro utrwali tradycję prawdziwych lodów, historia przetrwa a wnuczki będą dumne z dziadka.
Kaai to stare holenderskie słowo oznaczające molo, przystań. Kontynuacja tradycji, powrót do korzeni, do pierwotnego znaczenia słowa i miejsca Keja. Kaai to lody, ale też filozofia ich tworzenia. Każdy etap jest ważny, każdy produkt naturalny, tu niczego nie można przyspieszać.